Als kind was ik volledig afhankelijk van mijn moeder, zelfs wanneer haar gedrag schadelijk voor me was. Ik had geen keuze. Weggaan was in eerste instantie geen optie, en mezelf verweren zou de situatie alleen maar verergeren. Wat resteerde was dat ik me ging aanpassen. Ik begon mezelf op te offeren, mijn eigen gevoelens en behoeften opzij te zetten. Mijn focus lag op haar. Ik probeerde haar tevreden te stellen, perfect te zijn, alles goed te maken, want dat leek de enige manier om enig gevoel van veiligheid te vinden.
De band die ik met haar had, was niet gebaseerd op liefde, maar op controle. Het was een subtiele, vaak onzichtbare vorm van mishandeling die zich uitte in vernederen, manipuleren, straffen, isoleren en me verantwoordelijk maken voor haar welzijn en geluk. Als kind begreep ik niet wat er gebeurde. Het resultaat was dat ik opgroeide met een verwrongen beeld van mezelf en de wereld om me heen.
Door de situatie was mijn ontwikkeling ernstig belemmerd. Alles draaide om overleven. Ik was te jong om de werkelijkheid te onderkennen – dat mijn moeder, de persoon van wie ik afhankelijk was, onveilig voor me was. In plaats van die realiteit onder ogen te zien, betrok ik alles op mezelf. Wat restte, was loyaal zijn aan haar, zelfs als dat schadelijk was. Ik bleef hopen dat ze zou veranderen, dat ze me zou zien, dat ik genoeg zou zijn om haar liefde en goedkeuring te krijgen. Maar die liefde bleef uit, en mijn moeder ondermijnde steeds verder mijn gevoel van eigenwaarde. Het idee dat ik “slecht” was nestelde zich steeds dieper in me, en mijn loyaliteit aan haar werd sterker.
De buitenwereld begreep niet wat ik doormaakte. Ze zagen een aangepast kind en later juist iemand die moeilijk te hanteren was. Ze zagen niet de overlevingsstrategie die ik moest ontwikkelen om te kunnen omgaan met mijn moeder’s destructieve gedrag.
Het doorbreken van deze patronen, het loskomen van die onzichtbare erfenis, vroeg om veel moed. Het is geen gemakkelijke strijd, en het kost tijd om te leren mezelf los te maken van de grip die mijn moeder had, zelfs als ik niet meer in haar directe omgeving was.
In mijn boek "De onzichtbare erfenis" vertel ik mijn verhaal, de reis die ik heb gemaakt om mijn eigen stem terug te vinden. Het is een proces van genezing, van leren wie ik ben en het leven van mijn mooiste zelf.
Reactie plaatsen
Reacties