Co-ouderschap met een narcist: is dat eigenlijk wel mogelijk?

Scheiden is nooit makkelijk. Het kan een zware emotionele last met zich meebrengen, vooral als er kinderen bij betrokken zijn. Het kan nog moeilijker worden als een van de ouders een narcistische persoonlijkheid heeft. Een narcistische ouder heeft vaak eigenschappen zoals manipulatie, jaloezie, controlerend gedrag en gebrek aan empathie. Dit kan leiden tot problemen in het co-ouderschap.

Co-ouderschap houdt in dat beide ouders de verantwoordelijkheid delen voor de opvoeding van hun kinderen na een scheiding. Het wordt vaak gezien als de beste manier om ervoor te zorgen dat kinderen blijven profiteren van het hebben van beide ouders in hun leven. Maar wat als je ex-partner een narcist is? Is co-ouderschap dan nog steeds haalbaar?

Veel van mijn cliënten hebben vaak het verlangen om het ouderschap zo goed mogelijk te laten verlopen en vooral in harmonie en dat is begrijpelijk. Alleen mag je jezelf afvragen of het wel realistisch is, vooral als je gaat scheiden van iemand met een narcitische persoonlijkheid. 

De ouder met de narcitische persoonlijkheid wil altijd controle hebben over alles en iedereen om hen heen - inclusief hun kinderen. Co-ouderschap betekent echter dat beide ouders bepaalde beslissingen moeten nemen en bepaalde verantwoordelijkheden moeten delen. Dit botst met het verlangen naar controle van een narcist.

Hij of zij zal proberen het hele proces te domineren door manipulatie of andere middelen die ze tot hun beschikking hebben, zoals geld, macht of emotionele chantage.

Daarnaast zijn narcisten egocentrisch en denken alleen aan zichzelf. Dit maakt het moeilijk om samen te werken met de andere ouder, die ook een belangrijke rol speelt in het leven van hun kinderen.

Een narcistische ouder zal er alles aan doen om ervoor te zorgen dat ze krijgen wat ze willen, ongeacht de gevolgen voor hun kinderen of de andere ouder. Ze kunnen bijvoorbeeld eisen stellen die niet realistisch zijn of proberen om de andere ouder volledig uit het leven van hun kinderen te bannen. (ouderverstoting) 

Een narcist heeft geen empathie voor anderen en kan dus niet begrijpen hoe hun acties anderen kunnen beïnvloeden. Dit kan leiden tot situaties waarin ze beslissingen nemen die schadelijk zijn voor hun kinderen of voor de andere ouder.

Ze zullen bijvoorbeeld niet aarzelen om de waarheid te verdraaien over belangrijke zaken zoals financiën of gezondheid van het kind, als dit hen ten goede komt.

Dit zijn slechts enkele redenen waarom co-ouderschap met een narcist geen goed idee is. Wat kun je als ouder dan wel doen?

Er zijn nog 2 vormen van ouderschap; paralel ouderschap en gescheiden ouderschap.

Parallel ouderschap betekent dat de ouders hun kinderen elk op hun eigen manier opvoeden, zonder dat ze dat onderling afstemmen. Bij parallel ouderschap is er weinig communicatie en emotionele betrokkenheid tussen de ouders. Er worden duidelijke afspraken gemaakt om conflicten te verminderen of te voorkomen en vastgelegd via de notaris of advocaat.  Er is in deze vorm van ouderschap weinig flexibiliteit; de afspraken zijn leidend. 

De communicatie is onregelmatig of alleen in noodgevallen. Beide ouders gebruiken e-mail om te communiceren over de kinderen. Belangrijke beslissingen worden genomen met behulp van een ieders eigen advocaat.

De twee gezinnen hebben zo min mogelijk met elkaar te maken. Elke ouder neemt eigen beslissingen over de kinderen, zolang ze in het huis van de die ouder zijn. Ouders zetten zich los van elkaar in voor de belangen van de kinderen. De overgangen van de kinderen van het ene naar het andere huis vinden plaats op een neutrale plek, met weinig communicatie tussen de ouders, of via de school. Beide ouders houden zich aan de eventueel gemaakte ouderschapsplannen. Iedere ouder is verantwoordelijk voor de eigen relatie met het kind.

Daarnaast is er nog een andere vorm, namelijk gescheiden ouderschap. Bij deze regeling heeft een ouder het volledige gezag over de kinderen, terwijl de andere ouder bepaalde bezoekrechten heeft. 

Het grote voordeel van deze vormen van ouderschap is dat er minder open eindjes zijn in de afspraken tussen de ouders.  Dit kan leiden tot minder gedoe met bonnetjes of geld.

Als je kind bij jou is, regel je alles zelf zonder dat je rekening hoeft te houden met de andere ouder. Je hoeft niet meer te vragen of de andere ouder het kind kan ophalen van school omdat jij moet werken. Dit zorgt voor minder stress en meer rust in het dagelijks leven. Bovendien is er geen constante strijd tussen de ouders over wie wat doet en wie wat betaalt. Het is duidelijk wie verantwoordelijk is voor welke kosten en dit kan zorgen voor minder conflict tussen beide ouders.

Co-ouderschap kan een goede oplossing zijn na een scheiding, maar alleen als beide ouders bereid zijn om samen te werken in het belang van hun kinderen. Helaas is dit vaak niet mogelijk als een van de ouders een narcist is.

In plaats daarvan kan paralel- of gescheiden ouderschap een betere keuze zijn. Het biedt meer duidelijkheid en minder stress voor ouders en kinderen, waardoor het beter geschikt is voor situaties waarin co-ouderschap niet werkt.